Στον Πολυχώρο της Αμαλιάδας

ΔΥΟ ΕΚΘΕΣΕΙΣ – ΠΟΙΚΙΛΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

 (Το τμήμα Αμαλιάδας του Σ.Δ.Ε. Πύργου, κοιτάζει κατάματα την Ιστορία…) 

Τον Πολυχώρο Πολιτιστικών Δραστηριοτήτων του Δήμου Ήλιδας επισκέφθηκε το τμήμα Σ.Δ.Ε. Αμαλιάδας στις 13/12/2017, με αφορμή τις δύο περιοδικές εκθέσεις που φιλοξενούνται εκεί. Ο λόγος για την έκθεση «LandArtCinemaProject», την έκθεση τεκμηρίων με Έργα Γης, η οποία λαμβάνει χώρα στο ισόγειο του Πολυχώρου και για την έκθεση φωτογραφίας με τίτλο «Ο άγνωστος λιμός: Αθήνα 1941-1942», με 40 φωτογραφικά τεκμήρια από τη γερμανική κατοχή, τα εκθέματα της οποίας συναντά ο επισκέπτης στον Α΄ όροφο.

 Εκπαιδευόμενες κι εκπαιδευόμενοι του Σ.Δ.Ε. στην Αμαλιάδα, με την ξεναγό του δήμου, κ. Νατάσα Χατζηγιάννη

Εκπαιδευόμενες κι εκπαιδευόμενοι του Σ.Δ.Ε. στην Αμαλιάδα, με την ξεναγό του δήμου, κ. Νατάσα Χατζηγιάννη

 

Το Σ.Δ.Ε. υποδέχτηκε ο Γενικός Γραμματέας του Δήμου Ήλιδας, κ. Λυκούργος Πολυχρονόπουλος και η ξεναγός του δήμου, κ. Νατάσα Χατζηγιάννη. Ο κ. Πολυχρονόπουλος ενημέρωσε τις εκπαιδευόμενες και τους εκπαιδευόμενους για την ιστορία του κτηρίου (πρώην φυλακές) και τους ξενάγησε στις εγκαταστάσεις του, όπου είχαν την ευκαιρία, μεταξύ άλλων, να θαυμάσουν την υπέροχη θεατρική αίθουσα, χωρητικότητας 300 θέσεων.

 

 Ξύλινο έργο τέχνης @ΠολυχώροςΉλιδας – Εκπαιδευόμενοι του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας

 

Η ξεναγός, κ. Νατάσα Χατζηγιάννη βοήθησε τους εκπαιδευόμενους να ξεκλειδώσουν τα μυστικά των έργων της LandArt και να αντιληφθούν την πηγή της καλλιτεχνικής ανησυχίας και ευαισθησίας. Τα συναισθήματα ήταν ανάμεικτα και έντονα, με τη συναισθηματική δόνηση να κλιμακώνεται διαρκώς και να κορυφώνεται στη θέα των σκελετωμένων παιδιών και των νεκρών του 1941-1942, με αποτέλεσμα οι εκπαιδευόμενοι να συγκινηθούν βαθύτατα από τις θηριωδίες και τη φρίκη του πολέμου, από την πλήρη απαξίωση του ανθρώπου και από την καταστρατήγηση κάθε έννοιας ανθρωπισμού και αξιοπρέπειας.

 

Εκπαιδευόμενες κι εκπαιδευόμενοι σε αναμνηστική φωτογραφία @ΠολυχώροςΉλιδας

 

Ο Πολυχώρος πολλά υποσχόμενος και οι επισκέπτες του αποχώρησαν με την ευχή να επανέλθουν γρήγορα με αφορμή μία υπέροχη παράσταση ή και άλλα εξαιρετικά καλλιτεχνικά δρώμενα.

Εκπαιδευόμενες κι εκπαιδευόμενοι στη σκηνή του θεάτρου @ΠολυχώροςΉλιδας

  

ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΜΕΝΩΝ

 

 (Οι εντυπώσεις των εκπαιδευομένων του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας (Σ.Δ.Ε.) στην Αμαλιάδα, όπως αποτυπώθηκαν στο χαρτί την επομένη της επίσκεψης στον Πολυχώρο Πολιτιστικών Δραστηριοτήτων του Δήμου Ήλιδας (14/12/2017). Τα κείμενα επιμελήθηκε η καθηγήτρια του Σ.Δ.Ε., Γρηγορία Γκάτση, Διδάκτωρ Φιλολογίας.)

 

«Χθες πήγαμε ομαδικά, το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας, μαζί με την καθηγήτριά μας Γρηγορία Γκάτση στον Πολυχώρο, για να δούμε διάφορα έργα σπουδαίων καλλιτεχνών, οι οποίοι από αντικείμενα που έβρισκαν στη φύση, δημιουργούσαν υπέροχα έργα, όπως μία γυναίκα που τα μαλλιά της ήταν από ξύλο, ένα ανεμόπτερο που συμβολίζει την ελπίδα για τη ζωή, μια εικόνα με τους θησαυρούς του υγρού στοιχείου. Περισσότερο απ’ όλα, μου έκανε εντύπωση η έκθεση με τα υποσιτισμένα παιδιά και τους θανάτους από τον πόλεμο του 1941, δεν μου άρεσαν αυτές οι εικόνες…

 Το κτήριο αρκετά καλό, έχει σχεδόν όλα τα προβλεπόμενα, αλλά εγώ θα πω αυτό που νιώθω πραγματικά: θα μπορούσε να μείνει το κτήριο όπως ήταν παλιά (με τις φυλακές) και να γίνει μουσείο, για να θυμούνται οι νέες γενιές. Τώρα, αν είναι σωστό ή λάθος αυτό, αυτή είναι η ταπεινή μου γνώμη. Ευχαριστώ!»

 (Α. Μαρία, εκπαιδευόμενη τμήματος Σ.Δ.Ε. Αμαλιάδας)

 

«Ένιωσα μεγάλο τρόμο για το πώς ζούσανε τότε (1941-1942), στην Κατοχή και στον Πόλεμο στις μεγάλες πόλεις… Συναρπαστικές φωτογραφίες… Ο χώρος ήταν πολύ ωραίος, όπως και το θέατρο».

 (Γ. Γεώργιος, εκπαιδευόμενος τμήματος Σ.Δ.Ε. Αμαλιάδας)

 

«Ήταν ένα πολύ ωραίο κτήριο… Οι φωτογραφίες του ισογείου ήταν συναρπαστικές, ενώ οι φωτογραφίες του 1941 ήταν πραγματικά συγκλονιστικές…»

 (Γ. Παναγιώτης, εκπαιδευόμενος τμήματος Σ.Δ.Ε. Αμαλιάδας)

 

«Ο χώρος ήταν ωραία διαμορφωμένος και το θέατρο ήταν φανταστικό! Οι εικόνες του πρώτου ορόφου πολύ ανατριχιαστικές…»

 (Γ. Παναγιώτης, εκπαιδευόμενος τμήματος Σ.Δ.Ε. Αμαλιάδας)

  

            «Μου άρεσε πάρα πολύ ο χώρος. Η κάθε εικόνα που είδαμε στο ισόγειο είχε το δικό της νόημα. Αυτό που δεν μου άρεσε ήταν οι τραγικές εικόνες από τον Πόλεμο με τα μικρά παιδάκια. Τέλος, εντυπωσιάστηκα με τον χώρο του θεάτρου, είναι τέλειος

Δεν περίμενα ποτέ ότι αυτό το παλιό κτήριο θα μπορούσε να γίνει ένα τέτοιο έργο. Μπράβο και συγχαρητήρια σ’ αυτούς που συμμετείχαν να γίνει όλο αυτό το έργο!»

 (Δ. Μαρίνα, εκπαιδευόμενη τμήματος Σ.Δ.Ε. Αμαλιάδας)

 

«Φρίκη, μίσος, απέχθεια για τους δοσίλογους, για αυτούς που πρόδωσαν τα ιδανικά τους, πόνο για τους νεκρούς από την πείνα…»

 (Κ. Χαραλαμπία, εκπαιδευόμενη τμήματος Σ.Δ.Ε. Αμαλιάδας)

 

«Στις 13/12/2017 πήγαμε στον καινούργιο Πολυχώρο (παλιές φυλακές). Είδαμε έναν ωραίο χώρο που διαθέτει θέατρο. Επίσης, είδαμε φωτογραφίες από διάφορους καλλιτέχνες στο ισόγειο, ενώ στον πρώτο όροφο είδαμε φωτογραφίες από την εποχή του Πολέμου με τους Γερμανούς, που με στενοχώρησαν πολύ…»

 (Κ. Λάμπρος, εκπαιδευόμενος τμήματος Σ.Δ.Ε. Αμαλιάδας)

 

«Η έκθεση φωτογραφίας ήταν μία φανταστική δουλειά, καθώς και τα έργα τέχνης. Επίσης, το φωτογραφικό ντοκουμέντο με τα δεινά του Πολέμου του ’40 ήταν πολύ διαφωτιστικό ως προς τα τρομερά και ολέθρια αποτελέσματά του. Φυσικά, προκαλούσε μεγάλο δέος και ρίγη…

 Το κτηριακό συγκρότημα ήταν τέλειο και φυσικά το τελειότερο ήταν το θέατρο!»

 (Κ. Διονύσιος, εκπαιδευόμενος τμήματος Σ.Δ.Ε. Αμαλιάδας)

 

«Η χθεσινή έκθεση που επισκεφθήκαμε ήταν ωραία, γιατί μέσα από τις φωτογραφίες είδαμε πράγματα που μας ενδιαφέρουν αλλά και μας στενοχωρούν. Τα συναισθήματα ήταν ανάμεικτα. Υπήρχαν φωτογραφίες που μας έκαναν να σκεφτούμε τι κακό κάνουμε, όταν εμείς οι ίδιοι ρυπαίνουμε το περιβάλλον και τη θάλασσα, ή όταν βάζουμε φωτιές και καίμε τα πάντα γύρω μας. Υπήρχαν φωτογραφίες που μας έκαναν να σκεφτούμε τους πρόσφυγες που πνίγονται στη θάλασσα αλλά προπάντων, εκείνο που με στενοχώρησε πολύ ήταν οι φωτογραφίες του Πολέμου με τα σκελετωμένα παιδιά και τους ομαδικούς τάφους. Αυτές ήταν τελείως σκληρές εικόνες… Αυτά νομίζουμε ότι δεν συμβαίνουν στ’ αλήθεια, γιατί δεν έχει ζήσει τέτοια πράγματα η γενιά μας…

Ο Πολυχώρος ήταν τεράστιος, ενώ φαίνεται πολύ πιο μικρός απέξω, είχε μεγάλες αίθουσες και το πιο ωραίο ήταν το θέατρο».

 (Κ. Θεοδώρα, εκπαιδευόμενη τμήματος Σ.Δ.Ε. Αμαλιάδας)

 

«Μπαίνοντας στον χώρο, ένιωθα πολύ ωραία και χαρούμενη που είχα την τύχη να βρεθώ σε ένα τέτοιο κτήριο. Ήταν πραγματικά υπέροχο να βλέπω τόσο όμορφες δημιουργίες! Αυτά για το ισόγειο. Ανεβαίνοντας στον πρώτο όροφο και ξέροντας τι θα αντικρίσω, βρέθηκα μπροστά σε ένα θέαμα σκληρό, μα τόσο σκληρό που έβαλα τα κλάματα και αποχώρησα. 

Καθώς περνούσε, όμως, η ώρα, σκεφτόμουν πόσο δύσκολα πέρασαν κάποιοι άνθρωποι, για να είμαι σήμερα εγώ ελεύθερη… Ήταν μία εμπειρία που δεν θα ξεχάσω ποτέ!

 Όσον αφορά στο κτήριο, δίνω τα συγχαρητήριά μου για την τόσο προσεγμένη και καλή δουλειά που έχει κάνει ο Δήμος Ήλιδας».

 (Κ. Αναστασία, εκπαιδευόμενη τμήματος Σ.Δ.Ε. Αμαλιάδας)

 

«Ένιωσα πολύ ωραία και τα συναισθήματά μου ήταν πολύ έντονα. Στις πρώτες φωτογραφίες είδαμε τι κακό κάνουμε στη θάλασσα που τη μολύνουμε και πολλά άλλα. Στην αίθουσα του πρώτου ορόφου ένιωσα πολύ άσχημα, γιατί έβλεπα πεινασμένα παιδάκια, γυμνά, με τα κόκαλα να προεξέχουν, ανθρώπους νεκρούς… 

Στη θεατρική αίθουσα ήταν ωραία και μας είπαν ότι εκεί μπορούν να γίνονται παραστάσεις και συναυλίες. Αυτή η εμπειρία θα μου μείνει αξέχαστη…»

 (Λ. Μαρία, εκπαιδευόμενη τμήματος Σ.Δ.Ε. Αμαλιάδας)

 

«Στις 13/12/2017 πήγαμε στον καινούργιο Πολυχώρο του Δήμου Ήλιδας (παλιές φυλακές Αμαλιάδας). Είναι ένας πολύ ωραίος χώρος αλλά με πολύ βαριά ιστορία. Είδα την έκθεση ζωγραφικής, η οποία μου άρεσε πάρα πολύ και ο λόγος είναι ότι τα έργα ήταν εικόνες βγαλμένες από τη ζωή και από κάποια άσχημα γεγονότα που έχουν συμβεί. Αυτά συνέβαιναν στο ισόγειο, για τον πρώτο όροφο δεν μπορώ να εκφέρω άποψη, γιατί δεν μπόρεσα να δω αυτές τις φωτογραφίες εξαιτίας της μεγάλης λύπης μου…

 Μετά μας ξενάγησαν σε ένα πάρα πολύ ωραίο θέατρο, χωρητικότητας 300 θέσεων, το οποίο έχει και τρία υπόγεια πατώματα, που είναι παρασκήνια και γκαράζ. Μου άρεσε, όπως είπα και στην αρχή, ως χώρος και ως έκθεση και θεωρώ ότι είναι πολύ καλό για τον τόπο μας να γίνονται τέτοια πράγματα».

 (Μ. Φωτεινή, εκπαιδευόμενη τμήματος Σ.Δ.Ε. Αμαλιάδας)

 

«Μακάρι να ’μασταν οι άνθρωποι αγαπημένοι και να είχαμε αποφύγει τον πόλεμο και τώρα να έβλεπα φωτογραφίες με χαρούμενα πρόσωπα…»

 (Μ. Νεκτάριος, εκπαιδευόμενος τμήματος Σ.Δ.Ε. Αμαλιάδας)

 

«Μου άρεσαν πολύ τα έργα τέχνης και το θέατρο».

 (Μ. Σταύρος, εκπαιδευόμενος τμήματος Σ.Δ.Ε. Αμαλιάδας)

 

«Για πρώτη φορά πήγα στον Πολυχώρο, στο κτήριο που θα γίνονται διάφορες εκδηλώσεις. Περιττό να πω πόσο μου άρεσε! Είδα έργα που μας προέτρεπαν να προστατεύουμε το περιβάλλον. Αυτό που με συγκίνησε πάρα πολύ και ένιωσα μεγάλο θυμό ήταν οι σκληρές εικόνες από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο».

 (Ν. Παναγιώτα, εκπαιδευόμενη τμήματος Σ.Δ.Ε. Αμαλιάδας)

 

«Μπαίνοντας στο κτήριο και βλέποντας το τι μπορεί να κάνει η φύση με την παρέμβαση του ανθρώπινου χεριού, ανακάλυψα έναν άλλον κόσμο της τέχνης που δεν φανταζόμουν. Στην περιήγησή μου μέσα σ’ αυτό, ένιωσα δέος, λύπη για όλα όσα είδα στον επάνω όροφο με τις φωτογραφίες του λιμού, τα σκελετωμένα σώματα από την πείνα. Ενθουσιάστηκα με το θέατρο που ήταν μια νότα χαράς μετά από όσα είχα αντικρίσει προηγουμένως.

 Το κτήριο είναι ένα κόσμημα για την πόλη μας και μέσα σ’ αυτό και με την άψογη ξενάγηση μπορέσαμε να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας σε κάτι πρωτόγνωρο για εμένα και για τους άλλους».

 (Π. Δήμητρα, εκπαιδευόμενη τμήματος Σ.Δ.Ε. Αμαλιάδας)

  

«Μπαίνοντας στο κτήριο, ένιωσα ωραία και χάρηκα που μου δόθηκε η δυνατότητα να το επισκεφθώ. Στο ισόγειο είδα φωτογραφίες και διάφορα αντικείμενα φτιαγμένα από πέτρες, ξύλο και πολλά άλλα υλικά. Στον επάνω όροφο με τις φωτογραφίες από τον λιμό της Κατοχής είδα μόνο λίγο στην αρχή, γιατί δεν μπορούσα να βλέπω τα παιδιά -και όχι μόνο αυτά- στην κατάσταση που ήταν, ένιωσα να θέλω να βάλω τα κλάματα…

 Το κτήριο ήταν πολύ ωραίο, μου άρεσε πάρα πολύ, το θέατρο ήταν όμορφο. Θα ήθελα, κάποια στιγμή, αν μπορούσα, να παίξω!»

 (Π. Νίκη, εκπαιδευόμενη τμήματος Σ.Δ.Ε. Αμαλιάδας)

 

«Ήταν πολύ ωραία εμπειρία για μένα, στις πρώτες φωτογραφίες έμεινα έκπληκτη και ένιωσα μεγάλο θαυμασμό για τους καλλιτέχνες που το σχεδιάσανε αυτό, με το μήνυμα να προστατεύουμε το περιβάλλον και να μην θεωρούμε τίποτε άχρηστο.

 Πολύ λυπήθηκα που υπήρχαν εκείνες οι εποχές (βλέποντας τις φωτογραφίες από το 1941), τόσο πολύ που αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω, θα παρακαλούσα να μην είχε συμβεί τίποτα από όλα αυτά.

 Ο χώρος υπέροχος!»

 (Σ. Νικολέτα, εκπαιδευόμενη τμήματος Σ.Δ.Ε. Αμαλιάδας)

 

«Μπαίνοντας μέσα στο κτήριο, είδα εικόνες τραγικές, οι οποίες με άγγιξαν, πολύ τραγικές, με παιδιά αδυνατισμένα, πεινασμένα, είδα ομαδικούς τάφους και ένιωσα την ταλαιπωρία εκείνης της εποχής. Ένιωσα πολύ πόνο για τους ανθρώπους εκείνους που θα μπορούσαν να είναι ο μπαμπάς, η μαμά, ο παππούς ή η γιαγιά μου και έζησαν αυτή τη φρίκη …»

 (Τ. Ανθούλα, εκπαιδευόμενη τμήματος Σ.Δ.Ε. Αμαλιάδας)

 

 «Ο χώρος και το θέατρο ήταν πολύ ωραία… Ένα μεγάλο σοκ ήταν οι φωτογραφίες του 1941-1942…»

 (Φ. Μαρίνος, εκπαιδευόμενος τμήματος Σ.Δ.Ε. Αμαλιάδας)

 

  «Μου άρεσαν όλοι οι πίνακες, ξεχωριστή εντύπωση μου έκαναν το κορίτσι που ήταν ζωγραφισμένο σε διαφανές νάιλον και ο ξύλινος στύλος που έμοιαζε με άνθρωπο. Το κτήριο ήταν ωραίο, μεγάλο, είχε πολλούς χώρους και το θέατρο ήταν μεγάλο».

 (Φ. Θεόδωρος, εκπαιδευόμενος τμήματος Σ.Δ.Ε. Αμαλιάδας)

 

 

Hits: 697